Wat copywriters met dichters gemeen hebben
Toon Tellegen schreef dit gedicht:
Een locomotief
Er staat een locomotief op een zijspoor,
tot in haar merg verroest, met distels overgroeid.
Als het regent weent zij bruine tranen.
Ik loop langs haar, raak haar aan,
aai haar,
zeg iets tegen haar, iets bemoedigends
klim op de resten van een treeplank.
In de verte slaat een klok.
Misschien ben ik wel een prins. Je weet het nooit!
Misschien is dit wel Doornroosje.
Locomotiefje, liefje… open je ogen..!
Hoog aan de hemel staat de zon.
‘Hé!’ roepen ze. ‘Ho!’, ‘Wacht eens even!’ en ‘Sta stil!’.
Maar wij vertrekken en horen niets en niemand meer.
Het waren de woorden ‘Locomotiefje, liefje’ waardoor ik direct verliefd werd op dit gedicht.
Spreek ‘locomotiefje’ maar eens uit, langzaam en bewust. Heerlijke gymnastiek voor je stembanden, tong en lippen. Met afstand het mooiste woord uit de Nederlandse taal, voor mij.
En dan de combinatie met ‘liefje’…poëzie zoals poëzie bedoeld was, als poëzie al bedoeld was.
Wat heeft dichten dan met copywriting te maken?
Dit: dichters bedoelen ieder woord, net als SEO-copywriters.
Als je een gedicht leest, moet je achter elk woord een betekenis zoeken. Elk woord voegt iets toe aan het geheel. Haal je een woord weg, verliest het gedicht aan kracht. Voeg woorden toe: idem.
Copywriters gebruiken woorden ook nooit ‘zomaar’. Haal woorden weg uit een marketingtekst, en je boet in aan overtuigingskracht. Voeg woorden toe, en er ontstaat overbodigheid. Lucht.
Zowel voor dichters als copywriters bestaat er geen opvulling
Dat is ook de reden waarom ik nooit bang ben voor kritiek van mijn opdrachtgevers. Ze mogen van alles van mijn (hún) webteksten vinden, ik kan van elk woord uitleggen waarom dat daar staat.
Uiteindelijk hebben zij natuurlijk wel het laatste woord: wat blijft, wat anders en wat weg moet. Vervolgens is het mijn taak om desalniettemin de overtuigingskracht van de tekst als geheel te behouden.
Genoeg over mijn vak voor deze week. Webteksten en copywriting zijn slechts storende terzijdes in dit artikel, wat mij betreft. (Poëzie met verkoopteksten vergelijken, hoe durf ik?!)
Snel terug, dus, naar het mooiste woord.
Locomotiefje, liefje…
Het werd de bijnaam van mijn dochter: locomotiefje.
Als ik haar roep, roep ik: ‘Locomotiefje, liefje!’
Als ik haar iets geef, zeg ik: ‘Alsjeblief, lief, locomotief.’ (Zo mag ik me ook een beetje dichter voelen. ;) )
En als ik vraag of ze iets wil doen, en ik begin met ‘locomotiefje’, luistert ze vaker. (Of misschien is dat maar mijn verbeelding.)
Ik wil Toon Tellegen bedanken voor het mooiste woord uit onze taal.
Ben eigenlijk wel benieuwd: als jij één woord moet kiezen, welk woord vind jij dan het mooiste? Deel ‘m hieronder!
Kom, laten we even taal vieren. Klanten werven met teksten kan morgen ook. :)
‘Locomotiefje, liefje…’ Of: wat #copywriters met #dichters gemeen hebben. In mijn nieuwe artikel: http://t.co/X1CKy5RAb9