Als(of) er geen liefde in de wereld is…

Kaft van Hersenbloei: Ik ben afasie

Zondag woonde ik een boekpresentatie bij: Hugo Koeman presenteerde Hersenbloei: Ik ben afasie.

Op een avond in november 2008 kreeg zijn vrouw een hersenbloeding. Ze overleefde het, maar het markeerde het begin van een nieuwe, vaak zware, soms onmogelijke, en ondanks alles soms ook humorvolle periode. Diezelfde nacht begon Hugo met het bijhouden van een blog. Om iedereen op de hoogte te houden, maar vooral omdat hij er behoefte aan had.

Na nét geen jaar stopte hij met het blog. Toen al had hij het idee om het eens in boekvorm uit te geven. Want: een ervaringsverhaal van iemand die moet leren omgaan met een partner die een hersenbloeding heeft gehad, was nog nooit opgetekend.

Tijdens de boekpresentatie las hij enkele passages voor. Het was verdomd indrukwekkend. Hij heeft een goed gevoel voor stijl, en weet moeilijke gebeurtenissen vaak op een prachtige manier te relativeren met humor. We hebben bijna net zo veel gelachen als dat we er stil van waren. Hier een voorproefje:

Ter hoogte van Motel Akersloot hoor ik ineens: “Carolien.”

“Ja, die kennen we wel zo langzamerhand. Probeer eens een ander. Doe eens Diana”

“Pad”, klinkt het.

“Dat is een soort kikker.”

“Pats.”

“Je probeert de naam van je zoon te zeggen? Dat is Bas.”

“Spats… Bast. Moeilijk die S.”

“Ja en de B.”

“Dag mannetje”, zegt Mar tegen Bas.

“Hoe heet ie echt?”, zeg ik.

Na 600 meter geconcentreerde stilte is daar: “Bas!”

Het zal me bijblijven hoe hij zijn vrouw aan het einde van de presentatie naar voren riep, en hoe zij luid en krachtig verkondigde: ‘Ik ben dus afasie!’

Hugo Koeman leest voor uit Hersenbloei. Op de achtergrond zijn vrouw, Marja.

Het einde van het jaar nadert

Dit is mijn laatste blogpost van 2014. Tot 5 januari sluit Waardevolle Webteksten zijn deuren.

Misschien moet ik het anders zeggen: ik ga even 2 weken héérlijk schuilen voor de wereld.

Een wereld die me in 2014 veel heeft gebracht. Ik heb prachtige opdrachten mogen doen, en samen met mijn opdrachtgevers veel mooie resultaten geboekt. Ik heb mijn ‘nieuwe’ bedrijf, begonnen in augustus 2013, zien groeien. En ik ben er trots op.

Het was daardoor ook een hectisch jaar. Het is voorbij gevlogen. En daarom wil ik nu even afstand nemen om te reflecteren en tot rust te komen. Ik vlucht even achter mijn eigen voordeur, om met mijn gezin, familie en vrienden de feestdagen te vieren.

Ken je dat? Die vluchtdrang?

Dat gevoel dat je even helemaal niets met de wereld te maken wilt hebben? Dat je de deur achter je dicht wilt trekken en wilt opgaan in je éigen wereld? Dat het je werkelijk niets uitmaakt of de buitenwereld instort, zolang jij knus en warm de tijd kunt doorbrengen met degenen die het dichtst bij je staan?

Niet alleen het drukke jaar, maar vooral ook verhalen zoals die van Hugo en zijn vrouw geven me dat gevoel. Hen is iets overkomen, en de manier waarop zij daarmee omgaan is mooi. Het is geen sprookje; uiteindelijk is zo’n gebeurtenis natuurlijk volkomen klote. Maar ze weten er ook schoonheid uit te halen, en die te delen met de buitenwereld. Het geeft hoop. En mij die onweerstaanbare behoefte en drang om even te schuilen.

Ik kan de wereld best aan, maar soms wíl ik dat niet

In 2002 las ik een boek: Alles is verlicht van de Amerikaanse schrijver Jonathan Safran Foer. Daarin kwam ik een passage tegen die mijn incidentele vluchtdrang perfect omschreef, en die ik daarom altijd onthouden heb:

een thuis dat niets van doen had met de buitenwereld

Als er geen liefde in de wereld is, dan scheppen we een nieuwe, die we van dikke muren voorzien, en bekleden met een zacht en warm rood interieur, met een deurklopper die het geluid maakt van een diamant op juweliersvilt, zodat we hem nooit hoeven te horen. Heb mij lief, want liefde bestaat niet, en alles wat wel bestaat heb ik al geprobeerd.

Dát gevoel, dus. Alsof er geen liefde in de wereld is…

Iedereen hele fijne feestdagen en een gelukkig 2015. En bedankt voor een prachtig 2014!

Over 3 weken weer een nieuw blogartikel. 🙂

PS: meer weten over het boek Hersenbloei? Kijk op literatuurplein of VindBoek.nl.