Prefab webteksten?!
Wow.
Voor alles is een 1e keer. Na bijna 20 jaar tekstschrijverschap heb ik voor het eerst een opdracht geweigerd op principiële gronden.
Het ging hierom:
Ik werd gevraagd om webteksten te schrijven voor een webtekstenboer. Oftewel:
Iemand die handelt in kant-en-klare webteksten.
Zoals je beeldbanken hebt – stockfotografie – heeft hij bedacht om stockteksten te verkopen.
Een webtekstbank, dus.
Wie gaan die teksten kopen?
Nou, de customer journey ziet er ongeveer zo uit:
- Je bent ondernemer – laten we zeggen boekhouder
- Je hebt een website
- Je hebt gehoord dat inhoud belangrijk is
- Belangrijk voor Google, om hoog in de resultaten te komen
- En iets met profilering, jezelf neerzetten als autoriteit op je vakgebied
- Zoiets
- Met bloggen krijg je meer klanten – daar komt het op neer
- Maar bloggen? Dat kun je niet (denk je)
- Dat wÃl je niet (denk je)
- Veel tijd en geld investeren? Je kijkt wel uit. Je hebt immers je core business die al je aandacht vergt Je bent toch immers geen schrijver?
- Dus wat is dé oplossing? Je koopt gewoon je teksten in! Voor een prikkie.
Jawel, je gaat naar de webtekstbank, zoekt op sleutelwoord ‘boekhouder’, et voila: je kunt kiezen uit tientallen artikelen over jouw vakgebied.
Aanschaffen en plaatsen die hap!
O ja: je krijgt er ook nog gratis advies bij. Dat je even hier en daar een woordje wijzigt. Want ja, andere boekhouders kunnen die tekst óók kopen, en dat heeft Google natuurlijk feilloos door. Duplicate content, weet je.
Waarschijnlijk ben ik hartstikke naïef.
Dergelijke webtekstbanken bestaan ongetwijfeld allang. Genoeg ondernemers die de contentstrategieklok hoorden luiden de afgelopen jaren, en genoeg die de klepel niet weten te vinden. Uit onwetendheid geloof ik graag dat er een markt voor is.
Maar, ARGHRRRRRRR!
Zet dat eens af tegen kwaliteitsbloggers. Ondernemers die wél originele artikelen schrijven, hun best doen om iedere keer weer een nieuwe insteek te bedenken. Bloggers die gul hun kennis deelden, die door keihard werken in de loop der jaren meer of minder volgers kweekten.
Die stuk voor stuk zichzelf blijven uitdagen om telkens met goud te komen, omdat zilver niet goed genoeg is.
Die allemaal op hun eigen manier succes hebben geboekt.
En…die allemaal op hun eigen manier worstelen met de taak die zichzelf gesteld hebben:
Een paar weken geleden blogde blogautoriteit Kitty Kilian nog goudeerlijk over haar ideeënschaarste.
Ook Sonja van Vuren deed een duit in het zakje en schreef over de zin en onzin van wekelijks bloggen.
Zelf worstel ik er óók mee: drukte is op dit moment mijn grootste vijand luxeprobleem. Een direct gevolg van mijn bloginspanningen, overigens.
En dan…en dan…
En dan zijn er mensen die 13-in-een-dozijn-zooi willen verkopen aan verkeerdgeïnformeerde ondernemers die ermee denken te scoren? En juist die zoekt een copywriter om zijn product aan de man te brengen?!
Nee dank je. Ik maak me hier niet medeplichtig aan.
Los van de ethische bezwaren werkt het ook gewoon niet.
Wederom Kitty Kilian wees me onlangs op een artikel van Mark Shaefer, over de zogenaamde content shock.
Het fenomeen komt er kort gezegd op neer dat internet inmiddels uitpuilt van de content, met name blogs van ondernemers die allemaal aandacht willen genereren door regelmatig kennis te delen over hun vakgebied.
Nog maar 5 jaar geleden (ongeveer) was je nog vernieuwend, was het gedurfd, had het snel effect als je (een van de) eersten was op jouw vakgebied die ging bloggen. Nu is het web verzadigd. Je bent één van de velen en lezers zijn verzadigd. We moeten alweer op zoek naar nieuwe onlinemarketingstrategieën. Of:
We moeten nog beter schrijven om ons te onderscheiden.
Op hoeveel effect kun je rekenen, denk je, wanneer je middelmatige artikelen kopieert van een of andere verzamelbank, hoogstens wat woorden wijzigt, en dat op je blog pleurt? Artikelen waar geen greintje eigen visie of persoonlijkheid in doorklinkt?
Kom je bovenaan in Google, denk je? Word je gedeeld op social media? Gaan allang verzadigde lezers reageren op de inhoud? Krijg je meer klanten? Nee, nee, nee, vierwerf nee.
Trap er niet in. Geef geen cent om uitwisselbare inhoud.
Stel jezelf de lastige maar nog steeds niet onmogelijke taak om origineel en – vooral – authentiek te zijn. Zelfs in tijden van content shock kun je jezelf ermee onderscheiden.
Dus inderdaad: ik heb de opdracht geweigerd.
Hij zal het nog even langer moeten doen met zijn huidige website – waarvan ik overigens gehoord heb dat ‘ie volstaat met taalfouten… Go figure.
Je vraagt je af waar hij die stockteksten vandaan haalt. Toch niet ergens vandaan gejat, hoop ik? Of – erger nog – geschreven door mijn vakcollega’s?
(Nee, ik weet niet om welke website het gaat; iemand uit mijn netwerk – die ik overigens wél hoog heb zitten – vroeg mij of ik interesse had in de klus. Hij noemde verder geen namen.)
Hé pssst! Ik heb een uitstekende webtekstenbank gevonden. Stockteksten nodig? Ze zijn zelfs gratis!
http://gratiswebteksten.nl/
;-)
Haha! Die verwachtte ik al! Na publicatie vond ik het een misser van mezelf dat ik die niet verwerkt had in het artikel. Dank dat je de omissie goedgemaakt hebt. :-)
Iemand moet het doen… ;-)
Leuk artikel weer :) Je moet veel vaker nee zeggen, trouwens. Werkt best bevrijdend :D
Leuk artikel weer :) Je moet veel vaker nee zeggen, trouwens. Werkt best bevrijdend :D
Tell me about it. De laatste tijd al een paar keer gedaan. Gek he? De angst om omzet mis te lopen blijft, terwijl je alleen maar ruimte creëert voor betere zaken.
Lol (maar eigenlijk om te huilen dus), de webtekstenmarkt ontkomt ook niet aan ‘verloedering’. Net als de fotografiemarkt (stockbeelden), de vormgeversmarkt (ontwerpen voor geld???), websitemarkt en nog vele andere markten. Ja de markt is er wel degelijk: iedereen die geen rooie cent wil uitgeven aan creatieve content en dus maar voor een ‘duizend in een dozijn’ oplossing gaan. Slim? Tja…volgens mij is dat een retorische vraag ;-). Klasse Arjan! Nee zeggen is ook een kunst ;-)
Ja, hoewel ik met een ‘ja’ al heel snel gewetenswroeging had gekregen. Soms in nee zeggen simpelweg ’the right thing to do’.
Je hebt helemaal gelijk. Natuurlijk bestaat dit al.
Ik heb het in Nederland nog niet gezien voor webteksten/ blogartikelen.
Maar in de US wordt het op mijn gebied “IT beheer” door tenminste 3 bedrijven aangeboden. Allemaal voor een forse maandelijkse prijs. Soms ook in combinatie met kant en klare maandelijks nieuwsbrieven.
Maar de kwaliteit is inderdaad bedenkelijk. Zijn ook geen echte blogartikelen, meer nieuwsberichten. Erg algemeen en vaak nog off-topic. Nergens een mening of standpunt te bekennen.
En dat is ook precies waar het eventueel zou kunnen werken:. Nieuwtjes en algemente tips. De accountants doen het al jaren met hun Algemene nieuwsbrief waar ze alleen nog maar hun logo en adresgegevens op hoefde te drukken
Maar zelfs als zouden het geweldige blogartikelen zijn, kan je er weinig mee. Hoe uniek en authentiek ben je als je een “mening” gaat inkopen.
Precies. Je kunt jezelf, je eigen karakter, niet inkopen. En juist dáár gaat het om als je begint te bloggen. Niet alleen als zzp’er, maar ook als MKB’er of zelfs multinational. Maar hoe groter het bedrijf, hoe moeilijker om een ‘persoonlijkheid’ te zijn. Maar het kán wel; zie Coolblue.
Je hebt helemaal gelijk. Natuurlijk bestaat dit al.
Ik heb het in Nederland nog niet gezien voor webteksten/ blogartikelen.
Maar in de US wordt het op mijn gebied “IT beheer” door tenminste 3 bedrijven aangeboden. Allemaal voor een forse maandelijkse prijs. Soms ook in combinatie met kant en klare maandelijks nieuwsbrieven.
Maar de kwaliteit is inderdaad bedenkelijk. Zijn ook geen echte blogartikelen, meer nieuwsberichten. Erg algemeen en vaak nog off-topic. Nergens een mening of standpunt te bekennen.
En dat is ook precies waar het eventueel zou kunnen werken:. Nieuwtjes en algemente tips. De accountants doen het al jaren met hun Algemene nieuwsbrief waar ze alleen nog maar hun logo en adresgegevens op hoefde te drukken
Maar zelfs als zouden het geweldige blogartikelen zijn, kan je er weinig mee. Hoe uniek en authentiek ben je als je een “mening” gaat inkopen.
Precies. Je kunt jezelf, je eigen karakter, niet inkopen. En juist dáár gaat het om als je begint te bloggen. Niet alleen als zzp’er, maar ook als MKB’er of zelfs multinational. Maar hoe groter het bedrijf, hoe moeilijker om een ‘persoonlijkheid’ te zijn. Maar het kán wel; zie Coolblue.
Haha, ik dacht dat je een oneerbaar voorstel had gekregen uit de “adult industry” of zo, maar het is nog veel erger lees ik ;-)
Ja he? Goede tweet ook, dank daarvoor. :-)
Schrijven voor een pornobaas is misschien nog tot daaraan toe. ;-)
Haha, ik dacht dat je een oneerbaar voorstel had gekregen uit de “adult industry” of zo, maar het is nog veel erger lees ik ;-)
Ja he? Goede tweet ook, dank daarvoor. :-)
Schrijven voor een pornobaas is misschien nog tot daaraan toe. ;-)
Geef toe, dit KON je helemaal niet doen. Niet zonder dat je in je bed zou hebben liggen woelen en draaien, zonder dat je je vrouw had gek gemaakt met je sjacherijnige kop en je vingergetrommel, niet zonder je tot in je kist de haren uit het hoofd te trekken.
Sommige dingen doe je niet.
Punt.
Je hebt gelijk. Maar een naar trekje van mezelf is dat ik alles goed wil praten, in alles de goede kant wil zien. Toen ik het aanbod kreeg, zei een stemmetje in mijn hoofd: ‘Ach, als er een markt voor is, dan heeft ook deze website toch bestaansrecht? Dan kun je er toch gewoon teksten voor schrijven?’ Gelukkig heb ik (deze keer) niet geluisterd.
Geef toe, dit KON je helemaal niet doen. Niet zonder dat je in je bed zou hebben liggen woelen en draaien, zonder dat je je vrouw had gek gemaakt met je sjacherijnige kop en je vingergetrommel, niet zonder je tot in je kist de haren uit het hoofd te trekken.
Sommige dingen doe je niet.
Punt.
Je hebt gelijk. Maar een naar trekje van mezelf is dat ik alles goed wil praten, in alles de goede kant wil zien. Toen ik het aanbod kreeg, zei een stemmetje in mijn hoofd: ‘Ach, als er een markt voor is, dan heeft ook deze website toch bestaansrecht? Dan kun je er toch gewoon teksten voor schrijven?’ Gelukkig heb ik (deze keer) niet geluisterd.
Ik begrijp je verbazing (dat het bestáát) wel maar de verontwaardiging niet. Je hebt kwaliteit en je hebt bagger op allerlei gebieden. En het is goed dat deze verschillen er zijn. Als ik een logo laat ontwerpen door de logoknaller, weet ik dat ik niet hetzelfde moet verwachten als van een grafisch ontwerper. De Bijenkorf heeft andere kwaliteit dan de Action etc.
Er is dus markt voor… Wat ik wel bijzonder vind, is dat ze jou vragen voor zo’n klus en niet een goedkope student. Je zou bijna denken dat ze dus toch kwaliteit willen leveren ;-)
De verontwaardiging zit ‘m vooral in de wetenschap dat er zó veel bloggers zijn die zweten op kwaliteitscontent, die je hiermee indirect beledigt (vind ik).
En dat ze mij vragen…tja…hij had nu eenmaal taalfouten op zijn website. Niet écht een goed teken voor een boer die tekst verkoopt. ;-)
Ik begrijp je verbazing (dat het bestáát) wel maar de verontwaardiging niet. Je hebt kwaliteit en je hebt bagger op allerlei gebieden. En het is goed dat deze verschillen er zijn. Als ik een logo laat ontwerpen door de logoknaller, weet ik dat ik niet hetzelfde moet verwachten als van een grafisch ontwerper. De Bijenkorf heeft andere kwaliteit dan de Action etc.
Er is dus markt voor… Wat ik wel bijzonder vind, is dat ze jou vragen voor zo’n klus en niet een goedkope student. Je zou bijna denken dat ze dus toch kwaliteit willen leveren ;-)
De verontwaardiging zit ‘m vooral in de wetenschap dat er zó veel bloggers zijn die zweten op kwaliteitscontent, die je hiermee indirect beledigt (vind ik).
En dat ze mij vragen…tja…hij had nu eenmaal taalfouten op zijn website. Niet écht een goed teken voor een boer die tekst verkoopt. ;-)
Ja, hoewel ik met een ‘ja’ al heel snel gewetenswroeging had gekregen. Soms in nee zeggen simpelweg ’the right thing to do’.
Haha! Die verwachtte ik al! Na publicatie vond ik het een misser van mezelf dat ik die niet verwerkt had in het artikel. Dank dat je de omissie goedgemaakt hebt. :-)
Iemand moet het doen… ;-)
Net als die ondernemers die op hun site vaknieuws plaatsen, door gewoon een rss-feedje van een algemene nieuwssite te implementeren. Niets eigen inbreng, puur algemene informatie.
Het zijn inderdaad ondernemers waar ik geen zaken mee doe. Net als die bedrijven die via een offertesite voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten http://www.johankoning.nl/offertesites-marktplaatsen-tekstschrijvers-ik-doe-niet-mee/.
Oh breek me de bek niet open over die offertesites. Eén keer geprobeerd, om te kijken of het wat was. Dat ging ongeveer zo:
Iemand bood een klus aan: ‘Ik heb een tekst van 5.000 woorden nodig. Wie biedt?’
Volgens mij begon iemand voor een totaaltarief van pak ‘m beet 150 euro. Uiteindelijk bood een ‘professionele’ tekstschrijver zich aan voor 35 euro. Jawel: voor de HELE tekst dus.
Ik wist niet hoe snel ik van die site moest komen. Vreselijk. Alsof je een homp vlees in een bak hongerige haaien gooit: iedereen vecht om een stukje buit, en is er nog blij mee ook.
Ik krijg dagelijks via ome Google een mail binnen, waarin keurig verzameld de recente aanvragen voor ’tekstschrijver’ staan. De bagger die je daar tegenkomt…. Vooral op ‘Sitedeals’ is het huilen met de pet op en met het regenpak aan.
Net als die ondernemers die op hun site vaknieuws plaatsen, door gewoon een rss-feedje van een algemene nieuwssite te implementeren. Niets eigen inbreng, puur algemene informatie.
Het zijn inderdaad ondernemers waar ik geen zaken mee doe. Net als die bedrijven die via een offertesite voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten http://www.johankoning.nl/offertesites-marktplaatsen-tekstschrijvers-ik-doe-niet-mee/.
Oh breek me de bek niet open over die offertesites. Eén keer geprobeerd, om te kijken of het wat was. Dat ging ongeveer zo:
Iemand bood een klus aan: ‘Ik heb een tekst van 5.000 woorden nodig. Wie biedt?’
Volgens mij begon iemand voor een totaaltarief van pak ‘m beet 150 euro. Uiteindelijk bood een ‘professionele’ tekstschrijver zich aan voor 35 euro. Jawel: voor de HELE tekst dus.
Ik wist niet hoe snel ik van die site moest komen. Vreselijk. Alsof je een homp vlees in een bak hongerige haaien gooit: iedereen vecht om een stukje buit, en is er nog blij mee ook.
Ik krijg dagelijks via ome Google een mail binnen, waarin keurig verzameld de recente aanvragen voor ’tekstschrijver’ staan. De bagger die je daar tegenkomt…. Vooral op ‘Sitedeals’ is het huilen met de pet op en met het regenpak aan.