Prefab webteksten?!
Wow.
Voor alles is een 1e keer. Na bijna 20 jaar tekstschrijverschap heb ik voor het eerst een opdracht geweigerd op principiële gronden.
Het ging hierom:
Ik werd gevraagd om webteksten te schrijven voor een webtekstenboer. Oftewel:
Iemand die handelt in kant-en-klare webteksten.
Zoals je beeldbanken hebt â stockfotografie â heeft hij bedacht om stockteksten te verkopen.
Een webtekstbank, dus.
Wie gaan die teksten kopen?
Nou, de customer journey ziet er ongeveer zo uit:
- Je bent ondernemer â laten we zeggen boekhouder
- Je hebt een website
- Je hebt gehoord dat inhoud belangrijk is
- Belangrijk voor Google, om hoog in de resultaten te komen
- En iets met profilering, jezelf neerzetten als autoriteit op je vakgebied
- Zoiets
- Met bloggen krijg je meer klanten â daar komt het op neer
- Maar bloggen? Dat kun je niet (denk je)
- Dat wĂl je niet (denk je)
- Veel tijd en geld investeren? Je kijkt wel uit. Je hebt immers je core business die al je aandacht vergt Je bent toch immers geen schrijver?
- Dus wat is dé oplossing? Je koopt gewoon je teksten in! Voor een prikkie.
Jawel, je gaat naar de webtekstbank, zoekt op sleutelwoord âboekhouderâ, et voila: je kunt kiezen uit tientallen artikelen over jouw vakgebied.
Aanschaffen en plaatsen die hap!
O ja: je krijgt er ook nog gratis advies bij. Dat je even hier en daar een woordje wijzigt. Want ja, andere boekhouders kunnen die tekst óók kopen, en dat heeft Google natuurlijk feilloos door. Duplicate content, weet je.
Waarschijnlijk ben ik hartstikke naĂŻef.
Dergelijke webtekstbanken bestaan ongetwijfeld allang. Genoeg ondernemers die de contentstrategieklok hoorden luiden de afgelopen jaren, en genoeg die de klepel niet weten te vinden. Uit onwetendheid geloof ik graag dat er een markt voor is.
Maar, ARGHRRRRRRR!
Zet dat eens af tegen kwaliteitsbloggers. Ondernemers die wél originele artikelen schrijven, hun best doen om iedere keer weer een nieuwe insteek te bedenken. Bloggers die gul hun kennis deelden, die door keihard werken in de loop der jaren meer of minder volgers kweekten.
Die stuk voor stuk zichzelf blijven uitdagen om telkens met goud te komen, omdat zilver niet goed genoeg is.
Die allemaal op hun eigen manier succes hebben geboekt.
EnâŠdie allemaal op hun eigen manier worstelen met de taak die zichzelf gesteld hebben:
Een paar weken geleden blogde blogautoriteit Kitty Kilian nog goudeerlijk over haar ideeënschaarste.
Ook Sonja van Vuren deed een duit in het zakje en schreef over de zin en onzin van wekelijks bloggen.
Zelf worstel ik er óók mee: drukte is op dit moment mijn grootste vijand luxeprobleem. Een direct gevolg van mijn bloginspanningen, overigens.
En danâŠen danâŠ
En dan zijn er mensen die 13-in-een-dozijn-zooi willen verkopen aan verkeerdgeĂŻnformeerde ondernemers die ermee denken te scoren? En juist die zoekt een copywriter om zijn product aan de man te brengen?!
Nee dank je. Ik maak me hier niet medeplichtig aan.
Los van de ethische bezwaren werkt het ook gewoon niet.
Wederom Kitty Kilian wees me onlangs op een artikel van Mark Shaefer, over de zogenaamde content shock.
Het fenomeen komt er kort gezegd op neer dat internet inmiddels uitpuilt van de content, met name blogs van ondernemers die allemaal aandacht willen genereren door regelmatig kennis te delen over hun vakgebied.
Nog maar 5 jaar geleden (ongeveer) was je nog vernieuwend, was het gedurfd, had het snel effect als je (een van de) eersten was op jouw vakgebied die ging bloggen. Nu is het web verzadigd. Je bent één van de velen en lezers zijn verzadigd. We moeten alweer op zoek naar nieuwe onlinemarketingstrategieën. Of:
We moeten nog beter schrijven om ons te onderscheiden.
Op hoeveel effect kun je rekenen, denk je, wanneer je middelmatige artikelen kopieert van een of andere verzamelbank, hoogstens wat woorden wijzigt, en dat op je blog pleurt? Artikelen waar geen greintje eigen visie of persoonlijkheid in doorklinkt?
Kom je bovenaan in Google, denk je? Word je gedeeld op social media? Gaan allang verzadigde lezers reageren op de inhoud? Krijg je meer klanten? Nee, nee, nee, vierwerf nee.
Trap er niet in. Geef geen cent om uitwisselbare inhoud.
Stel jezelf de lastige maar nog steeds niet onmogelijke taak om origineel en â vooral â authentiek te zijn. Zelfs in tijden van content shock kun je jezelf ermee onderscheiden.
Dus inderdaad: ik heb de opdracht geweigerd.
Hij zal het nog even langer moeten doen met zijn huidige website â waarvan ik overigens gehoord heb dat âie volstaat met taalfouten⊠Go figure.
Je vraagt je af waar hij die stockteksten vandaan haalt. Toch niet ergens vandaan gejat, hoop ik? Of â erger nog â geschreven door mijn vakcollegaâs?
(Nee, ik weet niet om welke website het gaat; iemand uit mijn netwerk â die ik overigens wĂ©l hoog heb zitten â vroeg mij of ik interesse had in de klus. Hij noemde verder geen namen.)
“Ik kan beter tegen een stoel aanpraten, jij luistert toch niet!” 
Voor veel van mijn klanten is hoog scoren in Google het allerbelangrijkste. DĂĄt moet ik voor ze bereiken met mijn 
Inhoud: 33cl
