3 lessen in schaarste van mijn dochters
Les 1: Zo creëer je schaarste
Eline (5) speelt met een pop. Ze vraagt heel lief aan Jinte (2): “Jinte, wil jij met deze pop spelen?”
Jinte (blij): “Ja!”
Eline (doet de pop snel achter haar rug): “Dat kan niet, want ik speel er al mee.”
Jinte (niet meer blij): “Whaaaaaa! Pápááá!”
Les 2: Soms wil je iets alléén maar omdat het schaars is
Jinte (zeurderig, duidelijk klaar om te jengelen): “’Liene, IK wil met die paa’d spelen.”
Eline (onverschillig): “Is goed hoor, Jinte. Alsjeblieft.”
Jinte (kijkt verbaasd naar het paard in haar hand): “O…”
Ze gooit het paard op de grond en gaat wat anders doen.
Les 3: Schaars goed heeft meer impact
Jinte heeft ons al enige tijd op rantsoen gezet wat betreft kusjes en knuffels. Of ze werkelijk zó uitgekookt is als uit dit verhaal blijkt, blijft gissen. Feit is dat het effect heeft:
Tamara (mijn vrouw) roept Jinte; ze moet in bad. Jinte komt niet, zoals gewoonlijk. Tamara wordt boos: “Jinte, nú komen!”
Jinte (ligt lekker te lezen): “Maar ik ga nog even één boekje lezen, mama. Eéntje maar…”
Tamara (iets bozer): “Nee, daar is geen tijd voor. Ik heb je al heel vaak geroepen, Jinte. Het is nu tijd om in bad te gaan.”
Jinte (héél lief): “Ok, mama. Ik kom al, mama.” Ze klimt uit bed, spreid haar armen wijd en rent naar Tamara: “Mamaaaa! Mijn mama. Mijn mama is lief!”
Uiteraard gaat Tamara voor de bijl en hurkt om Jinte te knuffelen. Tamara probeert nog: “Je moet wel sneller luisteren hoor, Jinte.”
Jinte, al knuffelend: “Ja, mama. Weet ik hoor, mama. Lieve mama.”
Tamara én haar boosheid smelten, sneller dan sneeuw voor de zon.
De vraag is natuurlijk: was dit Jinte ook gelukt als ze ons vaker zou knuffelen? Misschien, maar feit is: de momenten waarop ze ons wél kust of knuffelt (gelukkig niet alleen maar wanneer we boos zijn), hebben extra impact vanwege de schaarste.
Schaarste werkt. Ook voor jóuw product of dienst.
Maak iets moeilijk, beperkt of zelfs helemaal niet verkrijgbaar, probeer iemand iets af te pakken, en (meer) mensen willen het, vechten er zelfs om. Lees Cialdini er maar op na.
Verwerk het in je webteksten.
PS: Het kan niet anders dan dat ouders bovenstaande situaties herkennen. Voel je vrij om jouw kinderschaarsteverhalen hieronder te delen. :-)
Briljant en heel herkenbaar :)
Ik had mijn verhaal over schaarste en urgentie al een keer gedeeld bij Aartjan, maar hij sluit mooi aan bij jouw verhaal:
“Laatst stond ik met een jongen van bijna vier (de zoon van mijn vriendin) in een bekende speelgoedwinkel.
Hij mocht een autootje uitzoeken en deed daar maar liefst een half uur over (en nog was er nog niet over uit).
Je moet tenslotte zeker weten of je de juiste hebt, nietwaar?
Ik dacht aan Cialdini om hem te helpen zijn beslissing te maken.
Eerst gaf ik hem de keuze in 6 verschillende auto’s in plaats van een heel rek vol.
Dit had nog niet het gewenste effect…
Dan maar overstappen naar gevoel voor urgentie.
Ik zette een wekkertje met 2 minuten op de klok. Hij moest binnen die tijd kiezen, anders koos ik.
Het duurde 2 tellen…”
http://www.schrijvenvoorinternet.nl/2015/05/22/beinvloeden-interviews-video/
Hahahahaha! Wow, als ik me niet volledig kon verplaatsen in jouw positie (dat eindeloze geduld dat je soms moet opbrengen) zou ik het een nare streek vinden. Maar omdat ik me wél in je kan verplaatsen: wat een goede zet, zeg. XD
Overigens speelde behalve urgentie natuurlijk ook schaarste mee bij het wekkertje: het verlies van zijn eigen keuze…
Dank voor je verhaal!
Wel grappig dat je de toepassing van Cialdini bij kleine kinderen een nare streek vindt, maar bij marketing een goede strategie ;-)
Haha! Ja, you got a point there.
Alsof ouders ook niet te pas en te onpas allerlei beïnvloedingstechnieken op hun kinderen toepassen, om ze maar een beetje te kneden. (Om niet te zeggen: manipuleren…)
Briljant en heel herkenbaar :)
Ik had mijn verhaal over schaarste en urgentie al een keer gedeeld bij Aartjan, maar hij sluit mooi aan bij jouw verhaal:
“Laatst stond ik met een jongen van bijna vier (de zoon van mijn vriendin) in een bekende speelgoedwinkel.
Hij mocht een autootje uitzoeken en deed daar maar liefst een half uur over (en nog was er nog niet over uit).
Je moet tenslotte zeker weten of je de juiste hebt, nietwaar?
Ik dacht aan Cialdini om hem te helpen zijn beslissing te maken.
Eerst gaf ik hem de keuze in 6 verschillende auto’s in plaats van een heel rek vol.
Dit had nog niet het gewenste effect…
Dan maar overstappen naar gevoel voor urgentie.
Ik zette een wekkertje met 2 minuten op de klok. Hij moest binnen die tijd kiezen, anders koos ik.
Het duurde 2 tellen…”
http://www.schrijvenvoorinternet.nl/2015/05/22/beinvloeden-interviews-video/
Hahahahaha! Wow, als ik me niet volledig kon verplaatsen in jouw positie (dat eindeloze geduld dat je soms moet opbrengen) zou ik het een nare streek vinden. Maar omdat ik me wél in je kan verplaatsen: wat een goede zet, zeg. XD
Overigens speelde behalve urgentie natuurlijk ook schaarste mee bij het wekkertje: het verlies van zijn eigen keuze…
Dank voor je verhaal!
Wel grappig dat je de toepassing van Cialdini bij kleine kinderen een nare streek vindt, maar bij marketing een goede strategie ;-)
Haha! Ja, you got a point there.
Alsof ouders ook niet te pas en te onpas allerlei beïnvloedingstechnieken op hun kinderen toepassen, om ze maar een beetje te kneden. (Om niet te zeggen: manipuleren…)
Geen ouder dus niet snel herkenbaar, maar desondanks briljant geschreven @arjanjonker:disqus . Mooi verhaal!
@NilsvanderKnaap:disqus hahaha het werkt dus altijd ;).
Dank je, Christian. Wie weet, wórdt het ooit nog herkenbaar voor je… ;-)
Geen ouder dus niet snel herkenbaar, maar desondanks briljant geschreven @arjanjonker:disqus . Mooi verhaal!
@NilsvanderKnaap:disqus hahaha het werkt dus altijd ;).
Dank je, Christian. Wie weet, wórdt het ooit nog herkenbaar voor je… ;-)
Hahaha, ik zou er niet in trappen als ik jullie was!
Jamaar Kitty, dat smoeltje, die ógen, dat stemmetje, die armpjes…
Als Jinte een website was, was haar conversiepercentage minimaal 90 procent.
Maar misschien ben ik gewoon een softie. ;-)
Hahaha, ik zou er niet in trappen als ik jullie was!
Jamaar Kitty, dat smoeltje, die ógen, dat stemmetje, die armpjes…
Als Jinte een website was, was haar conversiepercentage minimaal 90 procent.
Maar misschien ben ik gewoon een softie. ;-)
Wat een ontzettend leuke blog! Situaties uit het leven gegrepen. Kinderen en klanten zijn net mensen :-)
Ja, dat vertel ik mezelf ook steeds. ;-)
Wat een ontzettend leuke blog! Situaties uit het leven gegrepen. Kinderen en klanten zijn net mensen :-)