Tag Archief van: website

Het definitieve antwoord op de vraag ‘Is je website een visitekaartje?’

Is je website een visitekaartje?

Nee.

Driewerf nee.

Nee. Nee. Nee.

Is je website een visitekaartje?

NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!

(Dit artikel stamt al uit 2014. Maar ik hoor het nog té vaak. Daarom heb ik deze boodschap weer even afgestoft.)

Redeneer zelf: wat doe jij met visitekaartjes?

  • Je stopt ze in je portemonnee, om ze maanden later weg te gooien als je die uitmest
  • Je stopt ze in je broekzak, vergeet ze, en vindt ze verpulpt pas weer terug nádat je broek uit de wasmachine komt
  • Je gooit ze in een hoekje, op een stapeltje, op je bureau, in een kast, en kijkt er niet meer naar
  • Je gooit ze direct weg

Kortom:

Visitekaartjes worden vergeten of weggegooid

Goed, en soms – héél soms – bezoek iemand toch even je website, als ‘ie met je visitekaartje op kantoor komt. Omdat ‘ie wellicht interesse heeft in je aanbod. Dan kan je website maar beter méér zijn dan een visitekaartje is. Want dat kaartje had ‘ie immers al.

Het punt is: een visitekaartje maakt doorgaans weinig indruk. En je website, je webteksten…die moeten juist wél een indruk achterlaten. Die moet krankzinnig klantvriendelijk en vreselijk verleidelijk zijn. Dankzij weergaloos webontwerp en wervelende webteksten.

Zodat bezoekers wat gaan dóen op je website:

Stel je dat toch eens voor… 😲

Zie je je website als slechts een visitekaartje? Dan onderschat je de kracht van je belangrijkste marketingmiddel.

Je zult het nog vaak genoeg horen:

Ondernemers die hun website een visitekaartje noemen. Maar jij weet nu beter.

Je website is – als je het goed doet – een online marketingmachine, een machtig acquisitekanaal, het hart van je (online) communicatie. En geloof je mij niet, geloof dan Nathan Veenstra, die hier in 2015 een goed stuk over schreef.

Lees ook Paul Christian er maar eens op na, die schreef over de beginjaren van het internet:

“Iedereen wou een website. En hoe die eruit zag, wat hij moest doen of hoe die ervaren werd door de gebruiker was niet aan de orde. Iedereen wou graag een online ‘visitekaartje’ en dat is exact wat iedereen kreeg. Niet meer…”

Inderdaad: dit doen we niet, maar dan ook nooit meer…

Rara, welk bedrijf heeft géén website nodig?

Iedereen heeft vandaag de dag een website nodig. Geen bedrijf kan zonder. Dan bestá je niet.

Tot 2014 geloofde ik 100% in bovenstaande beweringen. Toen ging ik op bezoek bij een flitshandelbedrijf. Jawel, waar Arjen Lubach het over had in zijn programma op 22 maart 2020:

Ik was net zo verbaasd als Lubach over deze branche. En ik werd er net zo droevig van.

Maar de reden waarom ik er in 2014 dit blogbericht over schreef (dat ik nu weer even oppoets), is omdat het mijn overtuiging onderuit haalde. De overtuiging dus, dat ieder bedrijf een website móet hebben.

Want wat bleek: er zijn wel degelijk ondernemers die zich absoluut niet druk hoeven te maken over online acquisitie & marketing.

Sterker nog: die zich überhaupt niet druk hoeven te maken over acquisitie & marketing.

Sterkerder nogger: die niet eens KLANTEN (nodig) hebben.

Flitshandelaren, dus

Of, zoals het bedrijf waar ik op bezoek was zich noemde: ‘handelshuis’.

Wat dat is? Precies wat Lubach zei: elke dag zitten daar tig effectenhandelaren aan werkplekken met een computerscherm of 10, die de wereldwijde markten bestormen.

Wat ze doen? Precies wat Lubach zei: niets anders dan kopen en verkopen. Aandelen en effecten voor een x-bedrag aankopen, en zo snel mogelijk voor een klein beetje meer weer doorverkopen. ‘Snel erin, snel eruit’, dat is het motto. Met als enige hoger doel: winst pakken.

Een bedrijf zonder website

De handelaren van het bedrijf waar ik op bezoek was, waren allemaal in loondienst. Zij krijgen een vast salaris plus een bonus als ze veel winst maken. Zo worden ze gemotiveerd. En dat zorgt ook voor een hoop stress, zo blijkt:

De eigenaar vertelde me dat hij regelmatig huilende handelaren aan zijn bureau had. Omdat ze grote sommen geld van het bedrijf verspeeld hadden. Vergokt. Foetsie. ‘Fairy dust‘, zoals die beroemde quote uit The Wolf of Wall Street luidt.

Dit bedrijf was in 2014 relatief klein, maar toch waren daar elke maand honderden miljoenen in omloop. Er bestaan dus handelshuizen die véél meer handelaren in dienst hebben. Zoals dat ‘Flow Traders’ uit het item van Lubach.

Dag in, dag uit, inkopen, verkopen

In 2014 – en nog steeds – vond ik het krankzinnig. Dit was toen mijn observatie:

“In die bedompte kantoorruimte zitten elke dag 15 mensen van geld meer geld te maken. Gebaseerd op…wat, eigenlijk? ‘Schommelingen in de markt’, geloof ik. Ze verlenen niemand een dienst, alleen zichzelf en hun baas. Ze verkopen niemand een product. Het is geld verdienen om het geld verdienen.”

Die mensen vinden misschien de diepste voldoening in dit wereldwijde ‘spel’ met geld. Maar mij lijkt het zo léég…en zoals Lubach aantoonde: het kan heel schadelijk zijn, bijvoorbeeld voor pensioenfondsen. En ja, nu profiteren ze van de Corona-crisis. In 2014 wilde ik er niet over oordelen. Maar nu?

Volgens mij moet hier zo snel mogelijk een verbod op komen. Dit kun je gewoon niet maken. Kappen met die flitshandel.

Maar terug naar de kern:

Die flitshandelaren zijn dus totaal niet afhankelijk van klanten. Aandelen en effecten zijn er altijd. Zelfs als het economisch beroerd gaat, kunnen zij geld verdienen.

Conclusie: een website is voor dit bedrijf echt totaal nutteloos. Behalve zijzelf heeft echt helemaal niemand belang bij wat zij doen. Niemand is op zoek naar ze, en zij zijn naar niemand op zoek.

Ja, er is wellicht één nut voor een website te bedenken: vacatures. Het zou voor hen een middel kunnen zijn om nieuwe handelaren aan te trekken. Maar daar zijn veel effectievere middelen voor, zoals vacaturesites.

Ik stond perplex

Vanwege de voor mij ondraaglijke leegte van hun werk. Maar ook omdat ik mijn overtuiging los moest laten: niet élk bedrijf heeft een website nodig.

Mijn hele geloof in één veeg van tafel…

Nu ik van die klap bekomen ben, ben ik nieuwsgierig: als er één soort bedrijf is dat geen website nodig heeft, zijn er misschien nog veel méér!

Ken jij ondernemingen die zonder website kunnen? Deel ze hieronder!

Waarom ik webbouwer had moeten worden

Ik klaag niet graag. Maar soms vervloek ik ondernemend Nederland. En mezelf; vanwege mijn beroepskeuze. En dan te bedenken dat het gemakkelijk anders had kunnen lopen, allemaal…

Waar héb ik het in godsnaam over? Nou, dit:

zoekvolume-battle

Zie hier het verschil in vraag naar 2 nauwverwante diensten.

Onvoorstelbaar:

Iedere maand gaan er ruim 7.000(!) nieuwe websites in productie. In werkelijkheid zijn het er veel meer: bedrijven zoeken ook heel veel lokaal (‘website laten bouwen amsterdam’, bijvoorbeeld).

Had ik dus tóch mijn opleiding Informatica moeten afronden en webbouwer moeten worden. Maar nee, ik moest zo nodig neerlandicus worden. Sukkel.

Maar ik vraag me af:

Hoeveel van die duizenden ondernemers hebben nagedacht over de inhoud en opzet van hun website? Niet veel, getuige de 30 schamele zoekopdrachten per maand naar mijn dienst.

Toegegeven, er is een aantal varianten: ‘seo teksten laten schrijven’, ‘blog laten schrijven’. En ik target ze allemaal op mijn website. Maar dan nog komt het totale zoekvolume nauwelijks boven de 100…

En wat het nog erger maakt:

De vraag naar websites is véél groter dan het aanbod:

website-laten-bouwen-concurrentie

Dat is bijna 4,5 website per webbouwer per maand.

Dat geldt niet voor de vraag/aanbod-verhouding van webteksten:

webteksten-laten-schrijven-conc

Omgerekend: 0,3(!) opdrachten per tekstschrijver per maand. (Maar goed dat ik het grootste deel van de markt naar me toetrek. 😉)

Het verklaart een hoop

Waarom ik vaak pas zo laat bij website-trajecten betrokken wordt, met name. Pas als het webdesign én de technische bouw al zo’n beetje gereed zijn. ‘Nu alleen de tekstjes nog even’, denkt de ondernemer. En daar komt ‘ie:

‘Kun je teksten schrijven die in dit ontwerp passen?’

*zucht*

Ja, dat kan ik. Op zich. Maar nee, dat wil ik niet.

Hoe weet je nu hoe je website eruit moet zien, als je nog niet eens weet wat de inhoud is?

Design moet content volgen. Niet andersom. Eerst weten wát je wilt. Dan pas hóe.

Dus ondernemer, alsjeblieft!

Stel jezelf deze vraag:

Eén simpele vraag vóórdat je op zoek gaat naar een webbouwer (of SEO-tekstschrijver):

Waarom wil ik een nieuwe website?’

Pas wanneer je die vraag goed kunt beantwoorden, ben je zinvol bezig. En dan bedoel ik niet antwoorden als ‘hij ziet er ouderwets uit’, of ‘hij moet gemoderniseerd worden’ of ‘de teksten moeten zakelijker’.

Nee, ik bedoel een keuze gebaseerd op subvragen als:

  • ‘Wat levert de huidige website op?’
  • ‘Wat zijn de doelstellingen?’
  • ‘Hoe bereiken we die doelstellingen?’

En daaruit volgt uiteindelijk:

Een websiteplan

WTF?! Briljant! Dát zou een product moeten zijn. Híer zouden 1000-en ondernemers per maand naar moeten zoeken:

‘websiteplan laten maken’

Met daarin onder andere een 0-meting, goede zoekwoordenanalyse, optimale websitestructuur, (functioneel) ontwerp en argumentatie. En pas dán webteksten laten schrijven. Pas dán een website laten maken.

Een betere tip voor je website kan ik je werkelijk waar niet geven.

Vanaf nu verklaar ik een nieuwe markt voor geopend

Wie weet boor ik er met dit artikel een klein gaatje in. Dan weet ik wel hele goede professionals om dat te vullen…

…die mij vervolgens weer inschakelen om webteksten te laten schrijven. ;-)

De lelijkste website ooit

Ben je webdesigner? Beeld je dan de website in die tegen al je principes ingaat. De website die je nóóit zou maken.

Ben je tekstschrijver? Beeld je dan de webteksten in die alle regels overtreden. De webteksten die je nóóit zou schrijven.

Ben je ondernemer? Beeld je dan de website in die geen greintje rekening houdt met je doelgroep. De website die je nóóit zou willen.

Een website, kortom, waarvoor je je zou schamen, wíe je ook bent. Die je je grootste concurrent niet toewenst. Een website waarmee je al je geloofwaardigheid zou verliezen – webprofessional óf ondernemer.

En werp dan eens een blik op déze website:

HIEROM hebben we een website

hierom-hebben-we-een-websiteVorige week stelde ik een schijnbaar eenvoudige vraag:

‘Waarom hebben we een website?’

Eenvoudige vraag…eenvoudig antwoord?

4 dappere zielen waagden een poging. Waarvoor mijn dank! Dit zijn hun antwoorden:

Conversie! Turning Strangers into Friends, turning Friends into Clients and turning Clients into Ambassadors!” – Rob Vonk

“Nieuwsgierig maken en vertrouwen winnen.” – Marian van der Meer

“Omdat de mensen ons anders simpelweg bijna niet meer kunnen vinden. Telefoonboeken, de gele gids of lokale gidsen worden bijna niet meer door de mensen gebruikt. Verder, waren het voorheen alleen maar de bedrijven in de winkelstraten welke een etalage hadden, nu hebben alle bedrijven in alle bedrijfstakken de mogelijkheid om zichzelf te etaleren.” – Ramon Dorenbos

“Om de wereld te laten weten dat je bestaat en welke dienst je levert.” – Renemdis

Dezelfde vraag stelde ik een week geleden tijdens een cursus die ik gaf. Ik kreeg gelijksoortige antwoorden: ‘reclame maken’, ‘klanten krijgen’.

Geen van bovenstaande antwoorden is ‘fout’.

Het zijn zelfs goede antwoorden: we moeten ons realiseren dat een website geen ‘informatiekanaal’ is, geen ‘visitekaartje’ (een benaming die ik nog veel te vaak hoor). Toch zijn de antwoorden pas in 2e instantie goed. Want:

Alle antwoorden hebben één ding gemeen:

Ze zijn geformuleerd vanuit onszelf, de website-bezitters:

  • Wij willen conversie
  • Wij willen gevonden worden en onszelf etaleren
  • Wij willen vertrouwen winnen
  • Wij willen de wereld laten weten dat we bestaan en welke dienst we leveren

Samenvattend: Wij willen reclame maken en klanten krijgen.

Al het bovenstaande gaat uit van het volgende – voor de meesten wel bekende – klassieke model van communicatie:

zender-boodschap-ontvanger

Niets mis mee, zou je zeggen.

Toch wel:

In 2003 liep ik stage op de communicatieafdeling van een zorginstelling. Het hoofd van de afdeling – mijn stagebegeleider én later baas – leerde me iets cruciaals over dit model:

Het is achterhaald.

Het klopt niet meer.

Niet meer sinds internet.

Want wat doen mensen al vóór Google, vanaf de allereerste zoekmachine?

Ze stellen een vraag.

En zoeken het beste antwoord op die vraag.

Oftewel: we zijn geen ‘zenders’ meer die de ‘boodschap’ bepalen waar passieve ‘ontvangers’ op wachten. WIJ bepalen niet wat zij willen. ZIJ bepalen wat zij willen!

Het aloude ‘zender-boodschap-ontvanger’-schema is al minstens 20 jaar niet meer bruikbaar. Het zet ons constant op het verkeerde been:

ZBO-communiceren is de ouderwetse manier van communiceren.

Lastig, want het is onze natuurlijke manier van communiceren.

We denken vanzelfsprekend dat anderen zitten te wachten op wat wij te zeggen hebben. Uit dat kader stappen en een nieuwe manier van communiceren aannemen, dát is de uitdaging.

Maar geloof me: hoe beter je dat lukt, hoe groter je online succes.

Eén troost: het schema dat in de plaats is gekomen voor het oude, is in de basis kinderlijk eenvoudig:

vragensteller-beantwoorder

Wij, de website-eigenaren, komen niet meer vooraan in het schema.

Wij staan in dienst van de vragensteller, en niet andersom. Onze boodschap wordt in beginsel door hen bepaald. En hoe beter het je lukt om dienstbaar te zijn, hoe beter en vaker je je eigen doelen bereikt.

Hoe makkelijk klinkt dat?

En hoe moeilijk is het om dat voor elkaar te krijgen!

  • Allereerst moet je de vraag of vragen van je bezoeker achterhalen
  • Vervolgens moet je je hele website afstemmen op het zo goed mogelijk beantwoorden van die vraag

Dagelijks vuren we met z’n allen 3,5 BILJOEN(!) zoekvragen op Google af.

Daartussen zitten vragen die over jouw dienst of product gaanEn al die informatie slaat Google op en stellen ze beschikbaar.

Dáárom begint iedere webtekst met een zoekwoordenonderzoek. Zonder schrijven we een website volgens het aloude ZBO: we communiceren dan niet wat onze potentiële klanten willen weten, maar wat wij ze – gechargeerd gezegd – willen opdringen.

Dus wat is het antwoord dat ik het allerbeste antwoord vind op de vraag ‘Waarom hebben wij een website’?

Om de vraag van onze bezoekers te beantwoorden, beter dan onze concurrenten.

Pas dan winnen we vertrouwen en klanten, pas dan behalen we conversie. Een wezenlijk andere manier van kijken naar je website.

Met dank aan mijn ‘ex’, Hugo Koeman, bij wie het allemaal begon en van wie ik nog steeds leer.

Waarom hebben we een website?

waarom-hebben-we-een-websiteEen vraag die we – denk ik – onszelf veel te weinig stellen.

Is het een vraag met maar één antwoord? Ik denk het niet.

Is het een vraag waarop foute antwoorden mogelijk zijn? Misschien zelfs dat niet.

Het is wél een vraag met een beste antwoord. En ik denk dat ik dat heb.

Maar eerst jij: geef jóuw antwoord op deze vraag, hieronder in een reactie. Volgende week bespreek ik alle antwoorden – én dat van mij.

PS: mensen die gisteren mijn (nieuwe) Cursus SEO-teksten Schrijven hebben gevolgd, zijn uitgesloten van deelname. ;-)

Woorden zeggen meer dan 1.000 beelden

Ik ben fan van Ype Driessen, een fotostripmaker die ook iedere maand een strip maakt voor tijdschrift Onze Taal. Iedere maand maakt hij er een hele scherpe, sterke taalgrap van. Meestal zet hij taalpuristen scherp tegenover personages die juist moderne taaltrends volgen. De laatste editie ging over de jeugd en ‘hun’ emoji:

Ype in Onze Taal, over de jeugd en hun emoji

Ype in Onze Taal, over de jeugd en hun emoji. (klik om te vergroten)

Goed gevonden, maar het bewees voor mij maar weer eens:

1.000 beelden zeggen vaak minder dan 1 woord

De betekenis van één enkele emoji wordt vaak al verkeerd begrepen (weet jij bijvoorbeeld de werkelijke oorsprong en betekenis van de lachende drol?), laat staan een hele reeks emoji achter elkaar, als ware het werkelijke zinnen. De vondst van Ype is erg goed, maar niemand kan die reeksen emoji ontcijferen. Getuige ook de ‘vertaling’ van zelfs de korte emoji-zinnen in de hierboven getoonde strip.

Ik ben het er absoluut mee eens dat beelden in een specifieke context meer kúnnen zeggen dan 1.000 woorden. In een strip, bijvoorbeeld (om in de sfeer te blijven). Sommige van de sterkste afleveringen van Calvin & Hobbes bevatten (bijna) geen tekst:

Calvin & Hobbes: hoe veel kun je zeggen zonder woorden?

Calvin & Hobbes: hoe veel kun je zeggen zonder woorden? (klik om te vergroten)

Dan websites:

Vormgeving/afbeeldingen versus webteksten

Wat is belangrijker? Webdesigners, vormgevers en fotografen zullen wellicht direct naar het grafische wijzen. Want ja, als je website er niet uitziet, neemt niemand je toch serieus als ondernemer/bedrijf? Dan zijn ze zó weer weg.

Een freelance tekstschrijver als ik vindt uiteraard teksten belangrijker.

Maar laten we de proef simpelweg eens extreem op de som nemen met een website die iedereen kent:

Facebook zonder webteksten:

Facebook zonder webteksten

En Facebook zonder beelden:

Facebook zonder beelden

Toegegeven: de eerste ziet er fraaier uit. Maar communiceert niets. De tweede is lelijk en spreekt visueel niet aan, maar je kunt de updates en alles eromheen tenminste nog lezen en begrijpen.

Kan een website toe met alléén webteksten, of alléén beelden?

Nooit. Er moet altijd een mooie mix van beide zijn voor maximaal effect. Dus denk niet dat ik hier zit te verdedigen dat je alleen maar webteksten nodig hebt op je website. Integendeel:

Beelden zeggen meer dan 1.000 woorden?

Lang niet altijd.

Woorden zeggen meer dan 1.000 beelden?

Kan. In ieder geval zijn woorden op zichzelf altijd te begrijpen.

Conclusie:

Beelden en woorden samen zeggen meer dan 1.000.000 beelden of woorden alleen

Spijker op de kop, dunkt me.

Is een gebruiksvriendelijke website sááááái?

Vorige week publiceerde ik een video, waarin ik de website van Lowlands aan een review onderwerp. Ik liet ook zien hoe het beter kan:

Dat leverde een aardige reactie op van Lowlands zelf:

‘Kapot ge-Ui-de 13-in-een-dozijn website?’

Kan een website ‘kapot gaan’ aan gebruiksvriendelijkheid? Mijn reactie op de tweet van Lowlands, en hun antwoord daarna:

Wat zullen ze bedoelen met ‘schuren’? Iets als ‘wij weten dat bezoekers gefrustreerd rondklikken op onze website, maar dat vinden wij niet erg want dan is het tenminste niet saai’?

Volgens Lowlands zijn de volgende 2 dingen dus niet spannend genoeg:

  • Direct zichtbare (belangrijke!) menu-items:
Om het menu te zien, moet je klikken. Jammer, want daardoor zijn belangrijke pagina's zoals 'Programma' niet direct toegankelijk

Om het menu te zien, moet je klikken. Jammer, want daardoor zijn belangrijke pagina’s zoals ‘Programma’ niet direct toegankelijk

Onleesbare titels van nieuwsberichten: héél spannend!

Onleesbare titels van nieuwsberichten: héél spannend!

Lowlands laat bezoekers liever zwemmen, en maakt het ze graag moeilijk door webteksten uit het beeld te laten lopen.

Gebruiksvriendelijkheid? Véél te saai voor een hip festival, blijkbaar…

Lowlands verwart hun festival met hun website

Een festival kan nog zo leuk, nog zo ánders zijn, (potentiële) festivalgangers hebben op internet dezelfde wensen, vertonen hetzelfde gedrag en emoties, als alle andere internetgebruikers: ze willen gewoon zo snel mogelijk vinden wat ze zoeken.

Normaal gesproken klikken bezoekers een site die daaraan niet voldoet weg. Niemand heeft tijd voor moeilijk vindbare informatie.

Nu heeft Lowlands een groot voordeel ten opzichte van andere websites:

Er is maar één Lowlands. Festivalgangers moeten de informatie over Lowlands wel op de website van Lowlands halen. Des te groter de frustratie van bezoekers: ze kunnen niet ontsnappen naar een andere bron.

Lowlands kan hun bezoekers dus een grote dienst bewijzen:

Door ze online te geven waar ze gemiddeld(!) naar op zoek zijn! Daar geen gehoor aan te geven, zoals ze nu expliciet doen (waarvan hun tweets bewijs zijn), is gewoonweg onredelijk. Alleen maar omdat ze ‘anders’ willen zijn? Daarmee hebben ze hun festival misschien grootgemaakt, maar diezelfde filosofie gaat gewoon niet op voor websites. Punt!

En bovendien:

Usability hóeft helemaal niet saai te zijn!

Er zijn prachtige voorbeelden van websites die absoluut niet saai zijn, maar tóch gebruiksvriendelijk!

Neem nu de veelgeprezen website van Coolblue. Van het zoeken naar het product dat je wilt tot het lezen van de Algemene Voorwaarden (ja, echt!): je doet het allemaal met een glimlach op je gezicht. En wel om 2 redenen:

  • De website is ingericht op de (gemiddelde!) bezoeker
  • De ragfijne wijze waarop een geheel eigen stijl van humor overal verweven is in de website

Oftewel: niet saai, dus.

Coolblue, 'Alles voor een glimlach', en dat is merkbaar. Alleen jammer van die slider, natuurlijk. ;)

Coolblue, ‘Alles voor een glimlach’, en dat is merkbaar. Alleen jammer van die slider, natuurlijk. ;)

Er is helemaal niets mis met niet saai willen zijn, maar wél als dat ten koste gaat van de gebruiksvriendelijkheid van je website!

Dus, beste Lowlands,

Stap over jullie eigen ‘anders-willen-zijn’ heen, en begin bij de bezoeker. Richt de website gebruiksvriendelijk in, en verwerk daar vervolgens jullie eigen stijl in. ‘Schuur’ met verrassende webteksten of prikkelende beelden (maar dan weer subtieler dan die full-screen video die jullie nu hebben). Schuren ten koste van de gebruiksvriendelijkheid is het verkeerde soort schuren, geloof me.

Afijn, jullie moeten het natuurlijk helemaal zelf weten. Mij hebben jullie er niet mee. Jullie bezoekers wél.

Waarom je nooit aan je vrienden moet vragen wat ze van je nieuwe website vinden

Nieuwe website!

Ja. En?

Iedereen doet het. Niemand zou het moeten doen. Ook jij niet:

Aan vrienden, familie en goede zakenrelaties vragen wat ze van je nieuwe website vinden.

Ja: ik heb het ook gedaan

En ik kreeg natuurlijk de meest enthousiaste reacties:

‘Prachtig, Arjan! Succes ermee!’

‘Wow, wat een moderne website. Ben jaloers!’

‘Ziet er heel professioneel uit!’

‘Goed, zeg!’

En zo kan ik nog wel even doorgaan.

De reacties waren waarschijnlijk oprecht, en sowieso goedbedoeld. Maar ik had er niets aan. Want mijn eerste websites waren helemaal niet ‘goed’:

  • Het ontwerp ging mank in de basis
  • De webteksten waren niet wervend geschreven
  • De inhoud sloot niet aan op wat bezoekers zochten
  • Bezoekers werden niet verleid om wat dan ook te gaan doen

Kortom:

Je vrienden, familie en zakenrelaties kunnen jouw website niet goed beoordelen

Allereerst zijn ze meestal geen marketeers. Ze weten niet wat een website succesvol, dan wel waardeloos maakt.

Daarnaast behoren ze vaak niet tot jouw doelgroep, dus ze weten niet of wat jouw klanten zoeken direct zichtbaar/vindbaar is. Of de content van je webteksten überhaupt voldoet aan wat je klanten zoeken.

Tot slot willen ze je sparen. Zélfs als ze je website niet mooi of goed vinden, zeggen ze dat liever niet. Ze willen je niet kwetsen, willen je niet afvallen. Zij beseffen ook wel dat je er veel geld aan uitgegeven hebt.

Ze weten wat je wil horen: dat je website helemaal toppie-joppie is

Meningen van bekenden geven de valse schijn dat je nieuwe website goed is. En misschien ís je website ook wel goed, maar je kunt gewoonweg niet op hun oordeel afgaan.

Prima dat je website ‘mooi’ is en ‘professionaliteit’ uitstraalt volgens de mensen die je kent.

Maar helpt je website je om met potentiële klanten in contact te komen?

Dááraan moet je het succes afmeten. Niet de juichreacties van naasten die al heel snel weer wegsterven. Daarna komt de leegte: wéér een website die geen of te weinig klanten oplevert.

Wil je écht weten of je (nieuwe) website een geoliede marketingmachine is?

Vraag het de specialisten: SEO-tekstschrijvers en online marketeers

Met hun mening en tips kom je verder. Zélfs als je er daarmee achter komt dat je nieuwe website, die zo duur is, helemaal niet zo geweldig was als jij (en je vrienden, familie en relaties) dacht(en).

Dan weet je in ieder geval dat je het de volgende keer anders moet aanpakken.

En vraag het je doelgroep, natuurlijk!

Laat die jouw website testen, en vraag feedback. Daar komen ontzettend waardevolle verbetertips uit.

Daar is wel durf voor nodig

Want dan krijg je heel andere reacties dan ‘prachtig’ en ‘modern’ en ‘professioneel’ en ‘jaloers!’. Je moet de kritiek kunnen hebben, ongeacht de hoeveelheid bloed, zweet en tranen die je geplengd hebt tijdens het wordingsproces van je website.

Maar geloof me: je kúnt er wel wat mee…

11 goede voornemens voor je webteksten en website

Het jaar zit er bijna op! Tijd voor goede voornemens. Voor je webteksten en website heb ik er 11 voor je, op basis van de tips die ik het afgelopen jaar op mijn website heb gegeven. Zo kun je in het nieuwe jaar online succesvoller zijn. Ga er goed voor zitten; hier komen ze!

1. Niet meer bescheiden zijn op je website

Het blijft opvallend: ondernemers die ik spreek, zijn stellig en duidelijk over hun diensten. Ze leveren een goede dienst, ze zijn goed in wat ze doen, en ze doen het beter dan anderen. Maar zodra ik dat verwoord in webteksten, worden ze schuchter en bescheiden. ‘Zo arrogant ben ik helemaal niet!’ Arrogant? Heeft het niets mee te maken! Je bezoeker heeft behoefte aan duidelijkheid en vertrouwen. Dat wek je door gewoon te schrijven waar het op staat.

Verder lezen hierover:

2. Nooit meer zeggen dat je website je ‘kindje’ is

Je website is een marketingmiddel. Hét marketingmiddel, het hart van ál je marketing (off- én online). Punt.

Verder lezen: Waarom je website geen baby is

3. Nooit meer zeggen dat je website je visitekaartje is

Visitekaartjes worden beleefd in ontvangst genomen en vergeten. Je website moet het tegenovergestelde zijn: die moet bínnenkomen en onthouden worden!

Verder lezen: Het definitieve antwoord op de vraag ‘Is je website een visitekaartje?’

4. In januari je website scannen op webtekstblunders

En er zijn er nogal wat (sterker nog, ik moet de lijst weer eens uitbreiden!):

5. Iets doen aan die vreselijke typografie op je website

Veel webteksten krijgen niet eens een kans omdat ze door de typografie niet of nauwelijks leesbaar zijn. Kijk eens kritisch naar jóuw website, en vraag je af of je webteksten vriendelijk voor het oog zijn.

Verder lezen: Typografie op je website: Webteksten die pijn doen aan de ogen

6. Doe iets aan je contactformulier

In tegenstelling tot wat ik dacht, worden contactformulieren wel degelijk gebruikt. Maak die kans nóg groter door ‘m zo bezoekersvriendelijk mogelijk te maken.

Verder lezen: 5 manieren om je contactformulier te pimpen

7. In 2015 elke nieuwsbriefabonnee verdienen

Dus niet vals spelen door Linkedin-contacten te importeren, of alle ontvangen visitekaartjes klakkeloos toe te voegen. Het is illegaal, maar belangrijker nog: je wekt alleen maar irritatie bij de ontvangers. Je verkoopkansen dálen in plaats van stijgen.

Verder lezen: Abonnees werven voor je nieuwsbrief: hoe het NIET moet (en hoe dan wél)

8. Verwijder die slider!

‘Wéér die slider? Hoe daar toch eens over op, man!’

Nee. Niet zolang ik ze nog op 50% van de websites tegenkom…

Verder lezen: Verwijder die slider!

9. Je website aanpassen aan het basismodel voor een succesvolle website

Heb je mijn e-book nog niet? Je hebt ‘m nodig voor dit goede voornemen. ;)

E-book downloaden (gratis!)

10. Niet meer voor je bezoekers/potentiële klanten denken

Denk nooit: ‘Dat zullen bezoekers wel begrijpen/weten.’ Waarschijnlijk doen ze dat niet. Niet omdat ze dom zijn, maar omdat jouw kennis voor jou nu eenmaal vanzelfsprekend is. Je lijdt aan de Kennisvloek.

Huh? > De vloek die onze marketing om zeep helpt (en ook jij ontkomt er niet aan)

11. Eindelijk eens de activiteit op je website gaan meten

Dit is voor iedereen die Google Analytics nog steeds niet heeft draaien op zijn website: zorg daar direct voor! Zonder meten kun je niet gaan verbeteren.

Hier heb ik nog geen artikel over geschreven, maar dat doe ik in het nieuwe jaar zo snel mogelijk. 🙂

En ik dan?

Yep, ik heb ook goede (zakelijke) voornemens:

  1. Meer rust in mijn hoofd (daar gaat een cursus Mindfulness bij helpen, waar ik in januari mee begin)
  2. Meer structuur aanbrengen in mijn week (dankzij meer rust in mijn hoofd)
  3. Meer tijd vinden om te schrijven (dankzij meer structuur in mijn week)
  4. Betere blogartikelen schrijven (dankzij meer tijd om te schrijven)
  5. Werken aan de 3e fase van Waardevolle Webteksten (En dat houd ik nog even geheim. Kan best zijn dat die fase pas in 2016 ingaat, dus het heeft geen zin om daar nu meer over te vertellen.)

Behalve de 11 hierboven…welke goede voornemens hebben jullie? Ben benieuwd! 🙂